Dag 1: 3 voor de prijs van 2!

Na enkele reizen naar Florida is het tijd om eens een andere kant van Amerika te gaan bekijken. En die tijd is vandaag aangebroken! Het alarm van de wekker is ingesteld om 5.45u, maar uiteindelijk geraken we pas uit bed iets voor 6 uur. We doen, zoals iedere reis eigenlijk, nog een laatste check van de koffers, de reisdocumenten en we kijken nog snel de portemonnees na, Visa en dollars check check.

Om iets voor halfzeven staat onze chauffeur van dienst al voor de deur, we laden de koffers in, drinken en eten nog snel iets en dan is het echt wel tijd om te vertrekken. Nog voor we vertrekken vraag ik aan Karin of ze de Visa kaarten heeft vrijgegeven voor gebruik in de States, dit was ze blijkbaar vergeten dus hebben we dat nog snel in orde gebracht... gene stress dus... nog niet....

Om 7.30u komen we aan in Zaventem, even file gehad op de E19 maar al bij al was het een rustige ochtendspits. We hebben met Katy & Jonathan afgesproken aan de gate. Iets na 8u zijn we al door de douane en de security check. We nemen plaats aan de gate en wachten daar op onze reisgezellen. Omstreeks 9.40u komen Katy en Jonathan aan aan de de gate en is ons reisgezelschap dus compleet.

Klokslag 10 is het tijd om te boarden, volgens Jonathan zou er een vertraging zijn op deze vlucht van meer dan een uur. Dit wordt bevestigd door de piloot wanneer we om 11u in de lucht hangen. De eerste doemscenarios duiken op! Zeker wanneer
de piloot er nog eens bijzegd dat we door het slechte weer onderweg en de enorm headwinds een tussenstop moeten maken om te gaan bijtanken. In Philadelphia zouden we 2u en 25min hebben voor onze overstap, totale vertraging zou oplopen tot iets meer dan 1u 25min, dus zouden we maar een uur hebben voor onze connecting flight te kunnen halen. We beginnen echter te twijfelen of het vliegtuig wel echt een tussenstop zal maken omdat we na 7uur nog steeds aan het vliegen zijn, maar volgens de stewards zal het vliegtuig sowieso een tussenstop maken, en na een half uur blijkt dit ook zo te zijn! In Bangor, een militair vliegveld, staan wee ongeveer 35 minuten stil...

Juist nadat we opnieuw vertrokken zijn krijgen we te horen dat we onze connecting flight niet halen en dat ze ons reeds hebben omgeboekt naar een andere vlucht. Op dat moment weten we dus niet hoelang we in Philadelphia moeten wachten op onze
volgende vlucht. Om 15u plaatstelijke tijd komen we aan in Phili. Medewerkerks van US Airways stonden ons reeds op te wachten met de gegevens van onze nieuwe vlucht naar Vegas. Tot onze grote ontsteltenis zou deze vlucht nog een tussenstop maken in Dallas en zouden we pas rond 23.50u in Vegas aankomen. Balen dus! De eerste vlucht naar Dallas zou om 16.30u vertrekken, maar we moesten dus nog eerst door immigrations en hier stond een enorme rij wachtenden. Na bijna een volledig uur zijn we dan toch voorbij immigrations en door de douane geraakt en meldden we ons aan aan het loket van US Airways, maar deze stuurden ons door naar de balie van American Airlines omdat ze ons op hun vlucht hadden omgeboekt. Om 16.10u stond we aan de balie van AA waar ze ons
doodleuk vertelden dat we te laat waren om nog te kunnen inchecken en dat we ons opnieuw moesten aanmelden bij de balie van US Airways.

2x balen dus, wat nu? Was er nog een andere vlucht naar Vegas of zouden we moeten wachten tot de volgende dag... We meldden ons dus terug aan bij de balie van US Airways en deden ons verhaal. De medewerkster was zeer vriendelijk en zei dat ze ons wel zou kunnen omboeken naar nog een andere vlucht. Bleek dat er om 18u nog een andere vlucht naar Vegas vertrok waar nog plaats op was voor minstens 6 mensen en dat ze haar best zou doen om ons nog op deze vlucht te krijgen. Na een telefoontje was de zaak beklonken en kregen we nieuwe boarding passes en een betere vlucht want deze vlucht ging rechtstreeks naar Vegas met aankomsttijd 20.30u.

Iets na 18u zijn we uiteindelijk richting Vegas vertrokken waar we om 20.20u zijn aangekomen. Bij aankomst al direct foto's genomen van de eerste gokkasten, zelfs op de luchthaven staan hier al tal van deze apparaten. Aan bagageband 15 moesten we nog ongeveer 20 minuten wachten op onze koffers. Via exit 11 op naar de pendelbus van het autoverhuurcentrum waar we bij Alamo onze huurauto afhaalden. De man van Alamo probeerde om ons nog een upgrade te verkopen door te zeggen dat de minivan die we gehuurd hadden te klein was om al onze bagage in kwijt te raken. We gingen niet in op zijn aanbod om voor 450 dollar te upgraden naar een Toyota Sienna, en gingen ook niet akkoord met de 220 dollar die hij nadien uit zijn hoed toverde om ons alsnog de upgrade van de hand te kunnen doen! Na veel vijven en zessen kregen we dan toch onze papieren om onze kleine minivan te gaan uitkiezen in de garage van Alamo, en daar bleek al snel dat we de upgrade dus niet nodig hadden!!!

Om 21.30u zijn we vertrokken naar het hotel. Via The Strip reden we in een keer naar ons hotel, The Stratosphere. Onderweg keken we onze ogen al uit, een massa volk, indrukwekkende neonverlichting, enorme hotels, en ga zo maar door.. Aangekomen aan het hotel hebben we ons eerst ingecheckt en onze kamers
verkend. Het zijn ruime kamers, gelegen op het 15de verdiep zijn voorzien van alle luxe en hebben uitzicht op de toren van het Stratosphere en de omliggende
bergen. Katy en Jonathan zijn in een keer gaan slapen, Karin was ook te moe om nog mee te gaan naar het observation deck van de toren , maar Bryan en ikzelf
zijn nog even gaan genieten van het geweldige uitzicht... en dit uitzicht is ook 'indrukwekkend' :-)

Iets na 24u zijn we terug in de kamer en even later gaat ook bij ons het licht uit.... het was een slopende heenreis, 16 uur in een vliegtuig zitten is niet niks, maar we hebben het er wel voor over. Morgen een nieuwe dag met nieuwe belevenissen en nieuwe foto's...

Klik hier om naar de foto's van dag 1 te gaan.